Pasja

Witam,  witam.
Jest dosyć późna godzina, ale mam jakąś wenę do pisania o takich porach.
Zacznijmy!

Myślę, że ten post jest przez was bardzo lubiany i przyjemny do omawiania.

Pasja...Pasja...Pasja...
Czym ona jest?
Pasja skupia się głównie na zainteresowaniu się jakimś zajęciem, któro daje nam radość i podoba nam się.

Czy pasję ma każdy?
Jak najbardziej!
Każdy z nas ma jakąś pasję. Na początku naszego dzieciństwa udaje nam się ją znaleźć, przychodzi do nas łatwo, świat daje nam wiele możliwości, które ujawniają się już od przedszkola.
Śpiew, taniec, kuchnia, pisanie, czytanie, sprzedawanie i wiele, wiele innych...

MOJA PASJA
Moją pasją jest pomaganie  innym oraz psycholog. Wiele razy myślałam, że to śpiew i taniec daje mi największą radość z życia, że to jest coś, czym będę zajmowała się w mojej przyszłości, ale pomyliłam się...
Z czasem przestałam śpiewać i tańczyć. Nie miałam już chęci ani motywacji do robienia tego, pozostały mi tylko wspomnienia.
Od wakacji zaczęłam inaczej myśleć i dojrzewać. Zaczęłam patrzeć na to w czym rzeczywiście mogłabym się spełnić i jest to realne. Właściwie to zawsze miałam pociąg do pomagania innym, sprawiało mi to ogromną przyjemność- uśmiech na twarzy innej osoby- dzięki Tobie.
Do dzisiaj interesuję się psychologią i pomocą rówieśnikom. Myślę, że odpowiednio zachowuje się dbając o szczęście innych. To jest potrzebne naszemu światu i nie mam zamiaru się poddawać.
Nie raz bywały te myśli, że po co ja to robię, po co Ja tutaj piszę skoro mam tak małą wiedzę na temat świata, po co pomagam innym, kiedy Oni nie są temu wdzięczni. Nie można tak myśleć, nie można zwątpić w to, co daje Ci radość a przede wszystkim innym. Każda pasja jest potrzebna na świecie i każdą pasję można rozwinąć i śmiało poszerzać horyzonty.

WSTYDZĘ SIĘ SWOJEJ PASJI
Wielu z nas wstydzi się swojej pasji,  Ja też kiedyś się jej wstydziłam. Głównym powodem tego, jest reakcja otoczenia. Zawsze liczymy na to, że ktoś zainteresuję się tym, co kochamy robić i chcemy to pokazać, to naturalne. Niestety społeczeństwo często krytykuję perfidnie i bez sumienia pasję innych, zamiast delikatnie wzrócić uwagę. Pamiętam czasy, kiedy tak bardzo wstydziłam się zaśpiewać coś innym, nie wspominając już zatańczeniu. Ogromny stres często towarzyszył mi w okresie pierwszej gimnazjum, często miałam dołki i załamia. Ale zawsze, kiedy sięgnęłam po telefon z włączoną muzyką, byłam szczęśliwa i zaczęłam zapominać o wszystkim, co złe, zapomniałam o świecie. Wraz z miesiącami, które tak szybko upływały, przestałam bać się, co pomyślą inni. W maju zgłosiłam się do kółka muzycznego i miałam szczęście śpiewać tam z moją przyjaciółką. Miałam później pewien przykry incydent, ale nie chcę o nim wspominać. Kiedy nadszedł czas występu, byłam szczęśliwa i jednocześnie bałam się, bo oglądało to sporo ludzi. W końcu, kiedy zaczęłam śpiewać...Zapomniałam o innych, skupiałam się nad słowami piosenki i pozytywnie myślałam. Byłam tak szczęśliwa, że miałam okazję zaśpiewać.
Dlatego chcę Ci powiedzieć, że nie masz czego się wstydzić. Reakcja ludzi- walcz z tym. Pasja jest tylko dla Ciebie i powinieneś/powinnaś ją rozwijać i wspiąć się na szczyt. Nie zawsze musi wychodzić Ci to idealnie. To ma Ci dawać przyjemność i radość. Kochasz gotować? Pochwal się!
Twoje pierwsze wypieki nie wyszły takie, jakie chciałaś?
Nic nie szkodzi! Ważne, że odważyłeś/odważyłaś się i zrobiłeś/zrobiłaś to z pasji.


Pierwszy krok również pełni tutaj ważną rolę. Sama odwaga, że nie zrezygnowałaś/ zrezygnowałeś, że zrobiłaś/zrobiłeś to pomimo złych myśli, jest największym krokiem do szczytu. W nastoletnim wieku trudno utrzymać równowagę i poczucie własnej wartości. Trzeba mieć też silną psychikę, nie wszystko jest tak łatwe.

Chcesz rozwinąć swoją pasję?
Zrób to. Kochasz malować i chcesz pokazać innym swoje dzieła? Zacznij od najbliższych osób. Poproś o opinię, dziadka, babcię, mamę, tatę. Każda pozytywna uwaga cieszy i motywuje do dalszego działania. Nawet jeżeli ktoś Cię skrytykował...Nie kłóć się z nim, nie wyzywaj go i przyjmij do siebie. Z krytyką spotkasz się prędzej, czy później i musisz ją do siebie przyjąć. Jeżeli ktoś Ci wzrócił uwagę, tymbardziej konstruktywną, np."Te jezioro za drzewem nie pasuje do pozostałych elementów. Zmniejsz je lub narysuj jezioro w innym miejscu". Jeżeli uważasz, że zostało powiedziane to słusznie, to lekko popraw błąd. Najważniejsze jest to, żeby to Tobie się podobało. Każdy zaczynał od najmniejszego kroku.
Jest tyle możliwości, w każdej chwili możesz zmienić swoje zdanie i znajdziesz coś innego. 

Niestety, ale jedną z podstaw do dalszego rozwoju naszej pasji jest szkoła i oceny. Wielu nie może jej rozwinąć, kiedy ma złe wyniki w nauce. Ja kocham pomagać innym i chciałabym być psychologiem, ale mam za złe oceny i wiem, że nie może być to realne. Przede wszystkim wymaga to dużo nauki, poświęcenia czasu i kluczowej cechy- cierpliwości. Ja jej nie mam.
Jednak mam zamiar nadal pomaga' innym i nie poddawać się, nie przerwę tego, co robię dla innych i dla samej siebie.
Mój starszy brat często mi pomaga i daje pomocne uwagi, które wnoszą do mojego życia pozytywy. Przyjmuję je i naprawiam błąd. Uczymy się na błędach.


Rób swoje, miej pasje i ciesz się nią. Warto robić coś, co kochasz. Z ludźmi prędzej czy później musiałabyś/musiałbyś się zetknąć. Postaraj skupiać się na tym ile radości zdobywasz mając pasję. Każdy ją odnalazł lub odnajdzie, może to być nawet w wieku 60 lat.
Pamiętaj, że przede wszystkim robisz to dla siebie. Nie poddawaj się, głowa do góry i jedziemy z pasją!